Κάθισε στον κορμό μιας ιτιάς
παρακολουθώντας
τη μάχη του Γκρεσί,
τις κραυγές,
τ’ αγκομαχητά,
τα βογγητά,
τα ποδοπατήματα, σώματα να σωριάζονται.
Κατά τη δωδέκατη επίθεση
του γαλλικού ιππικού
έσμιξε
με μια καστανομάτα αρσενική μύγα
από το Βάντικουρ.
Έτριψε με ικανοποίηση τα πόδια της
καθώς βολεύτηκε
σ’ ένα ξεκοιλιασμένο άλογο
και άρχισε να στοχάζεται
πάνω στην αθανασία των μυγών.
Με ανακούφιση προσγειώθηκε
στη γαλάζια γλώσσα
του Δούκα του Κλερβώ.
Όταν απλώθηκε η σιωπή
και ο ψίθυρος της σήψης
κύκλωσε απαλά τα κορμιά
και μόνο
κάτι χέρια και πόδια
ακόμη τινάζοντας σπασμωδικά κάτω απ’ τα δέντρα,
άρχισε να εναποθέτει τα αυγά της
στο μοναδικό μάτι
του Γιόχαν Ουρ,
του Βασιλικού Οπλοποιού.
Και τότε ήταν
που ένα χελιδόνι
καθώς πετούσε μακριά
από τις πυρκαγιές της Εστρέ
την έχαψε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου