Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας-Η μοναξιά του σχοινοβάτη

 Κόκκινο φεγγάρι, θάλασσες τεκίλα

φύλλα πεταμένα στη φωτιά

κόκκινο φεγγάρι, κόκκινο λιμάνι

κάτι μου ‘χεις κάνει

Είδα πολλούς που ζήσανε για πλάκα

είδα και άλλους που το πήραν σοβαρά

και τραβηχτήκανε και άσχημα τραβιούνται

και το πληρώσανε στο τέλος ακριβά

Με τα μαύρα ρούχα, αμίλητοι καπνίζουν, οι φίλοι

κι ονειρεύονται να φύγουν μακριά

οι φίλοι που δε βρήκανε τίποτα ν’ αγαπήσουν

που δεν πιστεύουν τίποτα, κανέναν, πουθενά

Υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να τρελαθείς

υπάρχουν και άλλοι τόσοι για να λες υπομονή

όμως για μένα είναι αργά να τρελαθώ

και είναι ακόμα πιο αργά να κάνω υπομονή

Θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ

και για το πείσμα σας γουρούνια θα αντέχω

θα περιμένω άλλες μέρες

Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας-Η μοναξιά του σχοινοβάτη