Αλήτη! Απόψε είν’ η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή.
Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ’ ένα παγκάκι αλήτη!
Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ,
πο ’κανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.
Δεν έχεις δάκρυα να θρηνείς, ούτε κουράγιο να πονείς,
ούτε κραυγές υστερικές να βγάνεις πέρα ως πέρα.
Είσ’ ένα κύμα σιωπηλό μιας τρικυμίας παντοτεινής,
Που γαληνεύει ανήσυχα στην ήσυχη εσπέρα.
Κι όταν θα βρεις το λυτρωμό σ’ ένα παγκάκι ξαπλωμένος,
Και θα σιγήσει ο σίφουνας κι η θύελλα της ζωής σου,
Αλήτη, δε θα πεις ποτέ πως ήσουν κουρασμένος,
Απ’ τον αγώνα το σκληρό της άρρυθμης ψυχής σου.
Αλήτη! Απόψε είν’ η βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή.
Μπορείς να πας να κοιμηθείς σ’ ένα παγκάκι αλήτη!
Πλάτυνε η σκέψη τη ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ,
πο ’κανε ο άνθρωπος τη γη κι όλο το σύμπαν σπίτι.
Τα σφυρίγματα του Αλήτη
Music by Ptolemaios Armaos on a poem by Tevkros Anthias.
Voice: Ifigeneia Ioannou
Canun: Tasos Poulios
Vibraphone: Panagiotis Ziavras
Piano: Fotis Lamaris
Contrabass: Stavros Makris
Guitar: Ptolemaios Armaos
Recording: Themis Zafiropoulos
Mixing and mastering: Yiannis Christodoulatos
Video: Stelios Vlachos
Second camera: Aggelos Anastasiou
Αssistant audio engineer: Panagiotis Koukoutas
Το τραγούδι είναι μελοποίηση του επιλόγου από τα "σφυρίγματα του αλήτη" του Τεύκρου Ανθία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου