Θα φαντάζομαι το καλοκαίρι κάθε φορά σαν μια αλατισμένη ντομάτα
Εσύ θα την ξεπλένεις στο θαλασσινό νερό
Κι εγώ θα κοιτάζω υπνωτισμένη τα δόντια σου στην σάρκα της
Καθισμένοι οι δυο μας στα πολύχρωμα βότσαλα
Μεταλαμβάνουμε την θεία γυμνότητα του ψεύδους
Ονειρεμένα μάτια
Ερωτοτροπούν με σώματα που ξέχασαν πως είχανε ανταμώσει
Ω, πόσο λάμπει ατελείωτος ο κόσμος γύρω μας
Χωρίς βυθό
Χωρίς κέντρο
Μόνο μια κρυφή υπόμνηση κάπου βαθειά στον χρόνο
Ταράζει την ηδονή:
«Τίποτα δεν κρατάει για πάντα»
Από την συλλογή Άδηλον τραύμα, Εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου