Όχι, δεν σε ξεσήκωσαν οι βόγγοι
των σκλαβωμένων και οι αντεροβγάλτες.
Αν κάποια μέρα βρέθηκες στο Μεσολόγγι,
ήταν για να ξορκίσεις τους δικούς σου εφιάλτες.
Ήρωας δεν ήσουν, ούτε βέβαια και παρίας.
Έγνοια σου μόνη, να κοιμάσαι με τις Μούσες.
Κι αν σου το ‘λεγαν, θα γελούσες
πως θα γινόσουν σύμβολο ελευθερίας.
Ένδοξε βάρδε, αγέρωχε μυλόρδε Μπάυρον,
που πάνσεπτος, ιερός, σου έλαχε ο αίνος,
ακούσιε κληρονόμε θησαυρών άυλων,
μια χάρη σου ζητώ. Σηκώσου
απ’ τον αθάνατο ύπνο σου, όχι νυσταγμένος,
και δώσε μου έναν θάνατο σαν τον δικό σου.
Πηγή: Στη νήσο των Μακάρων, 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου