Εγώ μονάχος να γυρνώ στα χάη,
χωρίς μιλιά ν' αντέχω φονικά
κι εσύ στις 5 να καλείς για τσάι
κι η μάμυ σου να φτιάχνει τα γλυκά.
Μες στο χειμώνα εγώ κι εσύ στο Μάη
στ' άνετα εσύ κι εγώ στα ξαφνικά.
Κι όλο το πάθος σου για να με σπάει
σε γράμματα πολύ ρομαντικά.
Φύγε, μια στέρεη, κούφια γη σου πρέπει,
όπως ωραία το γράφει ο ποιητής,
δεν είναι η αγάπη τσάι και σαλέπι
μα πρέπει μέσα της ν' αφανιστείς.
Κι όλο να διδαχτείς το αλφαβητάρι
της νύχτας, που στο ωμέγα θα σε πάρει.
Τάσος Κόρφης ( 1929 -1994)
Παυσίλυπα, 1987
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου