Γιάννης Γκούμας-Αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο τίποτε

Ξυπνώ.  Ανοίγω το παράθυρο.  Δεν βλέπω τίποτε.

Εξαφάνισα τον κόσμο τραβώντας την κουρτίνα;

Κοιτάζω.  Όχι, πίσω δεν υπάρχει τίποτε, ούτε στης κουρτίνας τις πτυχές.

Δεν χαρακτηρίζομαι από αδιακρισία,

κι αν είμαι κοσμοαγάπητος είναι γιατί ξεπερνώ τις δυσκολίες μου,

γιατί κανείς δεν παίρνει χαμπάρι πόσο ποικίλως στριμωγμένος είμαι,

και εκτός από ένα ευγενικό χαμόγελο, δεν κάνω τον σπουδαίο.

Τώρα το τίποτε που αντικρίζω είναι τρόπος βιασμού του εγώ;

Πρέπει να πάω στο μπάνιο να ξεράσω ό,τι δεν γεύτηκα,

να εφεύρω άλλα σύνορα για τις περιπλανήσεις των ματιών,

και μετά είναι στο χέρι της εκλεκτής μου φαντασίας να κρώξει

τι δεν ήταν και που δεν ήταν και άλλοι, και άλλες και άλλα.

Πηγή: https://www.poeticanet.gr/poiimata-metafrasi-idioy-agglika-a-513.html