Τους ρώτησαν αν θέλουν να είναι βασιλιάδες ή αγγελιαφόροι των βασιλιάδων. Ήσαν παιδιά μα είχανε κιόλας δει τις ντουμπαλίτσες με τα πτώματα των μαντατοφόρων. Γεμάτοι τρόμο, λοιπόν, διάλεξαν να είναι βασιλιάδες. Κλείστηκαν στα παλάτια τους κι έμειναν για πάντα μανταλωμένοι. Τα χρόνια τους πέρασαν, η σάρκα τους πήρε να σαπίζει. Μα όσο δεν ψιθυρίζουν σε κάποιον το ασήμαντο μυστικό τους, την αμελητέα λέξη που φυλάγουν κάτω από τη γλώσσα, δεν μπορούν να πεθάνουν. Κι όταν οι γλώσσες τους λειώσουν οριστικά, τα ασήμαντα μυστικά τους θα παραμείνουν φυλακισμένα ανάμεσα στα φριχτά, σφραγισμένα δόντια τους. Έτσι, καθώς δεν υπάρχουν πια αγγελιαφόροι, θα απομείνουν για πάντοτε πάνω στους θρόνους τους θλιβεροί σκελετοί με το στέμμα στο γυμνό κρανίο τους. Θα ήθελαν να δώσουν ένα τέλος στην άθλια ζωή τους, μα δεν μπορούν να απαρνηθούνε τον τρόμο τους.
Πηγή: Θα σας περιμένω - ποιήματα" 2013-2018, Gutenberg, 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου