Nikolai Gumilev - Εκείνη

Την ξέρω αυτή τη γυναίκα-αερικό
Από τις λέξεις έχει πικρά κουραστεί
Στο τρεμοφέγγισμα το μυστικό
Των μεγάλων ματιών της ζει.

Διάπλατα ανοίγει την ψυχή ,
Στων στίχων μόνο την μελένια μουσική.
Απέναντι στης ζωής την γιορτή,
Κουφή και αλαζονική.

Δίχως ήχο οι κινήσεις σιγανές,
Παράξενο το βήμα της.
Κλασική καλλονή δεν την λες
Μα όλη μου η ευτυχία στο βλέμμα της.

 

Όταν απρόσμενα διψάω,
Τολμηρός και περήφανος στην πηγή της
Μαθαίνω  σοφά, γλυκά να πονάω
Στο λίγωμα  και στην σαγήνη της.

Την φωτίζουν τα βάσανα
Στο χέρι της κρατάει αστραπές
Και σαν σκιές τα δικά της όνειρα
Στου παραδείσου την φλογισμένη άμμο.

Μετάφραση: Λίζα Διονυσιάδου

Πηγή:http://www.periou.gr/%CE%BB%CE%AF%CE%B6%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CE%B9-%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CF%86/?fbclid=IwAR3mrNT3AETFJi-szH22yelo0ZJ07-Pq_2f5RDnF7gRLjCFA3tsWCJ71_mk