Θωμάς Γκόρπας - Τα χέρια του εργάτη

Να συλλογιέσαι πάντοτε τα χέρια σου.
Είναι δικά σου και κρατάνε τη ζωή που διεκδικείς
όπως η μάνα το νεογέννητο δια μέσου των αιώνων
όπως ο σημαιοφόρος ξεδιπλώνει την καρδιά σου
στις μάχες για το ψωμί δια μέσου των αιώνων.

Είναι δικά σου και κρατάνε τη ζωή
όπως κρατάς εσύ ένα κομμάτι κερδισμένο ψωμί
όπως κρατάει ο άλλος έναν τραυματισμένο ή σκοτωμένο αδερφό
όπως κρατάω εγώ την πέννα μου σαν όπλο και σαν κραυγή
σε πόλεμο που δεν είναι πόλεμος αλλά προσπάθεια ύπαρξης.

Να συλλογιέσαι πάντοτε τα χέρια σου
είναι δικά σου γιατί κρατάνε τη ζωή που γέννησαν και λαχταράνε.
Είναι δικά σου σήμερα το λέω εγώ να το στεριώσω μέσα σου.
Είναι δικά σου αύριο θα το πεις εσύ να λάμψει ο κόσμος.