Απόψε κοιμηθήκαμε στην αγκαλιά της Άνοιξης ακουμπώντας το κεφάλι στην καρδιά της
ακούγαμε στον ύπνο μας τις ανάσες των πουλιών και την καρδιά μας. Το πρωί που
ξυπνήσαμε είδαμε τον ουρανό να περπατάει στην κάμαρά μας σα γαλανό πουλί με χρυσά
μάτια, που τσίμπαγε τα ψίχουλα των σκιών που μείνανε από χθες βράδυ στο πάτωμα. Το
χώμα ποτίστηκε με φως. Δε ξεχωρίζεις φως και χώμα. Άνοιξαν τα παράθυρα και μπήκαν
μέσα τα λουλούδια σαν ένα εύθυμο στράτευμα με κόκκινα τύμπανα και χρυσές τρομπέτες
που γυρίζει απ΄ το χθεσινό μας κήπο στη σημερινή μας καλοσύνη Εμείς μαζεύουμε
παπαρούνες και φτιάχνουμε κόκκινα ματογυάλια και βάφουμε κόκκινο το μούτρο της γριάς
βροχής και χτυπάμε παλαμάκια κάθε φορά που ένα μπουμπούκι σκάει απάνω στο ξερό
κλαδί Στις ξανθές πλεξούδες της Άνοιξης φύτρωσαν γαλανά κρινάκια. Μια στιγμή να
νιφτούμε και φθάσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου