υποψιάστηκες και συ, μην είμαι παραβάτης
Ένας ειδωλολάτρης
τι εμποδίζει, μικρός να νιώθει, ταπεινός
ανάξιος εμπρός στους αρχαίους Κούρους;
Οι Καρυάτιδες το ξέρουν
πως υπολήπτομαι τις Χάριτες τις τρεις
όμως τιμώντας τους κανόνες
του Φοίβου τους χρησμούς, με δέος υποδέχομαι
στους Ναούς, στον Τύμβο, στους Βωμούς
οικείες μου οι Ιέρειες της Κύπριδος, της Αφαίας
του Ασκληπιού οι θεραπαινίδες
Με την Θάλεια, την Ερατώ
με την Κλειώ, την Μελπομένη
Φαίδρα, με τις Νύμφες των πηγών
Μύστης, διήνυσα τον Ελευσίνιο δρόμο
Στο πέρασμα, κι αν μ’ έψαχνες
Δαίμονες …
ώ Δήμητρα, Περσεφόνη
από τον δρυμώνα της Αρτέμιδος
στα έλη, στον πευκώνα συντόμεψα το δρόμο
Τα πέλματα, δες τις πληγές στις κνήμες!
Ρώτησε τις Δρυάδες
Ηχώ, υπήρξα ένας πιστός
μάρτυρές μου οι μάντεις, οι ιερείς, οι ονειροσκόποι !
Υπήρξα, εν ενυπνίω, ένας ευάλωτος πιστός
εν εγρηγόρσει, τελικά
ένας φαιδρός ειδωλολάτρης.
Γιάννης Χρυσοστομίδης (1917-96)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου