Δεν ήρθε
Γιατί τόσο θλιμμένη η μέρα
το ψιχάλισμα της κρύας βροχής
Γυμνό δωμάτιο
τραπέζι και καρέκλες
τζάμια υγρά
Στο θαμπό δειλινό
στην άδεια αίθουσα
οι τοίχοι θυμούνται και κλαίνε
Ταξίδεψε
στο ωραίο του άστρο
στη φωτεινή του τροχιά
Ας κρύψουμε τα δάκρυά μας
Να μην τα δούμε
ποτέ πια
Από τη συλλογή Δύσκολος θάνατος (1954) του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου
Πηγή: συγκεντρωτική έκδοση Ο δύσκολος θάνατος (Αθήνα, εκδ. Νεφέλη, 1985) του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου