Είχε το ανάστημα λεπτό κι ευλύγιστο τα μέλη μικροκαμωμένα. Το ντύσιμό της αν και απλό και καθαρό δεν έδειχνε ουτε πλούτο
ούτε όμως και φτώχια. Καθώς ο ζωγράφος συνέφερνε εξεφραζε τον θαυμασμό του με ένα βλέμμα εκπλήξεως, καθώς του ξέφευγαν πνικτά συγκεχυμένα λογια ευχαριστίας. Αντιλήφθηκε το μέτωπό του να πιέζεται από ένα μαντήλι, κι ευθύς αναγνώρισε παρά την χαρακτηριστική μυρουδιά των ατελιέ, το έντονο αίσθημα του αιθερα, που δίχως αμφιβολία είχε χρησιμοποιηθεί για να τον συνεφέρουν απ' τη λιποθυμία.
Στο τέλος διέκρινε μια ηλικιωμένη γυναίκα, που έμοιαζε με μαρκησία του παλιού καιρού, που κρατούσε την λάμπα ενω έδινε οδηγίες στο νεαρό άγνωστο κορίτσι.
Mετάφραση: Νεοκλής Κυριάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου