Ο νιούτσικος που τραγουδούσε αδιάκοπα
Ο νιούτσικος που χόρευε πάνω στην κεφαλή μου
Ο νιούτσικος της νιότης μου
Σαν έσπασε του παπουτσιού του το κορδόνι
Όλα τα κιόσκια του πανυγυριού καταγκρεμίστηκαν μεμιάς .
Σώπασε ξάφνου η γιορτή
Και μέσα στην απόλυτη ερημιά της
Ακούστηκε η χαριτωμένη σου φωνή
Η ραγισμένη σου, η εύθραυστη φωνή
Σαν παιδική κι απελπισμένη
Απόμακρη κι όλο πλησίαζε καλώντας με
Και την καρδιά μου κράτησα μες την παλάμη
Κι ένιωσα το σφυγμό σπαρταριστό
Εφτά μαρμαρυγές γυαλί χρωματιστό
Της πούλιας σου το γέλιο.
μτφρ. Μ. Παπουτσοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου