Αν σκάψεις βαθιά στην ψυχή μου θ’ ανακαλύψεις τον πόλεμο.
Έχει κι αυτός τους εχθρούς του και κρύβεται, αποκοιμιέται
περιμένοντας. Αν δεν ήταν η άνοιξη, τα οπωροφόρα δέντρα,
οι λευκοί κρίνοι, της καρδιάς το σκίρτημα, το έκπαγλο φως
θα ζούσε πολύ στην επιφάνεια. Η ποίηση είναι εχθρός του πολέμου.
Εμάς τους δυο που βαδίζουμε χειροπιασμένοι φοβάται ο πόλεμος.
Γι’ αυτό μη λύνετε ποτέ τα χέρια, μην περιφρονείτε τα πουλιά,
κάθε μέρα στους κήπους‧ να κοιτάτε τον ήλιο στα μάτια.
Μακριά κι απ’ τους ρήτορες. Ακούτε καλύτερα
των ρυακιών τους ψιθύρους.
Περιπτώσεις Καθημερινότητας, 1959
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου