Ερείπια ακμαίων πόλεων υψωμένα σε βουνάΑνδρέας
κι εσείς δεντρών κλωνάρια για πατερίτσες κομμένα,
μορφή της γης που σε σκάβουν σ'αμέτρητα καμίνια
οι βόμβες των αεροπλάνων,μανάδες με λυτά μαλλιά
που τι να πρωτοκλάψετε δεν ξέρετε:
παιδιά,γκρεμίσματα,λογής ανέχειες,θανάτους
ή το φόβο των βομβαρδισμών... Παιδάκια,
που μόλις βγήκατε στη ζωή και τη γνωρίζετε
μες στους κουβάδες των σκουπιδιών
βόσκοντας καρπουζόφλουδες... Γερόντισσες,
μέσα σ'αυτή τη φοβέρα θα'ταν καλύτερα να λείπατε
κι όμως βαστάτε πρώτες, βγάζοντας φτερά
Μπάτε τώρα μέσα στα κρύα λαγούμια
να περάσουν οι σφαίρες και τα θραύσματα,
κι αν τύχει το λέει να σας βρει σκάβοντας
καταπάνω στα κεφάλια σας το ατσάλι των βομβών
μην ανησυχείτε,δε θα προφτάσετε να ρεκάξετε.
Οι σάρκες σας ξεσκλίδια θα'χουνε γίνει,
σκορπίδια στον άνεμο.
Πηγή: Ανθολογία Περάνθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου