Charles Bukowski-Μόνος ξανά

Σκέφτομαι κάθε μια από

αυτές

να ζουν κάπου αλλού

να κάθονται κάπου αλλού

να στέκονται κάπου αλλού

να κοιμούνται κάπου αλλού

ή να ταΐζουν ίσως ένα

παιδί

ή

να διαβάζουν μια

εφημερίδα ή να ουρλιάζουν

στους

καινούργιους τους άντρες...

μα ευτυχώς

η ιστορία μου με τις γυναίκες

(όσο με αφορά)

έχει ολοκληρωθεί

εν ειρήνη.

όμως οι περισσότερες φαίνεται να

πιστεύουν ότι μια

νέα σχέση σίγουρα θα

πάει καλά.

ότι η προηγούμενη

ήταν απλώς η

λάθος επιλογή ενός κακού

συντρόφου.

απλώς

κακό γούστο

κακή τύχη

κακιά μοίρα.

κι έπειτα υπάρχουν κάποιες που

πιστεύουν ότι παλιές

σχέσεις μπορούν να

αναζωογονηθούν και να γίνουν πάλι

καινούργιες.

αλλά παρακαλώ

αν αισθάνεστε έτσι

μην τηλεφωνείτε

μην γράφετε

μην έρχεστε

και στο μεταξύ

μη νοιώθετε πληγωμένες επειδή αυτό

το ποίημα θα κρατήσει πολύ

περισσότερο από

ό,τι εμείς.

το αξίζει:

βλέπετε

η δύναμή του είναι

ότι δεν ψάχνει

καθόλου για

ταίρι.

απόδοση: δ. νικηφόρου

* * * * * * * * *

“Alone Again

I think of each of

them

living somewhere else

sitting somewhere else

standing somewhere else

sleeping somewhere else

or maybe feeding a

child

or

reading a

newspaper or screaming

at their

new man…

but thankfully

my female past

(for me)

has concluded

peacefully.

yet most others seem to

believe that a

new relationship will certainly

work.

that the last one

was simply the

error of

choosing a bad

mate.

just

bad taste

bad luck

bad fate.

and then there are some who

believe that old

relationships can be

revived and made new

again.

but please

if you feel that way

don’t phone

don’t write

don’t arrive

and meanwhile,

don’t feel bruised because this

poem will last much

longer than we

did.

it deserves to:

you see

its strength is

that it seeks

no

mate at

all.”

Charles Bukowski, Come On In!: New Poems