Δημήτρης Δούκαρης - Το γυμνό χώμα [ΙΙΙ]

Συγχώρεσέ με Επανάσταση.
που Σε πίστεψα και δε Σε πίστεψα,
που ήρθα μαζί Σου και έφυγα από Σένα
για να ξανάρθω μαζί Σου και να φύγω από Σένα
και να ξαναγυρίσω μαζί Σου
συχώρεσέ με Επανάσταση,
αν κάθε μέρα με το όπλο που μου έδωσες
πυροβολώ,
την κάθε νύχτα μένω άγρυπνος πλάϊ στο όπλο Σου,
που θέλει να πυροβολήσει: εμένα-
έρχεσαι και φεύγεις, έρχεσαι και φεύγεις,
που θέλεις να χωρέσω την καρδιά μου
είπανε για να με δικαιολογήσουν:
ετούτη η αστάθεια της εποχής.
Σου είπαν ψέμματα κι εγώ Σου λέω την αλήθεια:
βαραίνει το γυμνό χώμα μέσα στην καρδιά μου.