Πέντε παιδιά κι όλα στα ξένα
Πέντε πληγές που αιμορραγούνε
Καθώς γέρνει η μέρα στο κατώι
Να μοιράσει ζαϊρέ στα ζωντανά
Στο βλέμμα τους καθυστερεί ο τόπος
Με τους κήπους τα χωράφια τα χιονισμένα
Βουνά κι ο δρόμος έρημος χωρίς
Υποψία σκιάς ξενιτεμένου.
Πηγή: mandragoras-magazine.g
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου