Σ' αυτό το άσπρο μουγγό τοπίο
που η ομίχλη καληνυχτίζει το σπίτι
τα μακρινά βράδια του ελαφιού
κράτα μου συντροφιά
κι άσ' τη σκιά μου να θαφτεί στο χιόνι
πιο μαλακό από καλοκαιριάτικη νύχτα·
κράτα μου συντροφιά
και μην κοιτάς που θλίβομαι.
Δεν είναι άδικα που δεν σε ξέχασα.
Επέκεινα, Κέδρος, 1970
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου