Του Απρίλη οι δροσοπότιστες τριανταφυλλιές φουντώνουν.
Αγκάθινα που απλώνουν τα κλαριά,
τα τρυφερά τριαντάφυλλα πριν ανοιχτούν ματώνουν
και κρέμονται λιπόψυχα, βαριά.
Του Απρίλη δακρυπότιστη τριανταφυλλιά θεριεύει
στο στήθος μου η αγάπη αγκαθωτή.
Ρόδο η καρδιά μου αμύριστο πληγώνεται και νεύει
και να! στο φως λιπόψυχη, ανοιχτή.
Πηγή: Μαρία Πολυδούρη, Τα ποιήματα, φιλολογική επιμέλεια και επίμετρο Χριστίνας Ντουνιά, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου