τα δέντρα, οι άνθρωποι, τα ζώα. Ο τόπος
ερημώθηκε ολότελα. Φυσούσε αγέρας.
Εφημερίδες κι αγκάθια τρέχαν στους δρόμους.
Το βράδι ανάψαν από μόνα τους τα φώτα.
Ένας άνθρωπος γύρισε μόνος, κοίταξε γύρω,
έβγαλε το κλειδί του, τὄχωσε στο χώμα
σα να το εμπιστευόταν σ’ ένα υπόγειο χέρι
ή σα να φύτευε ένα δέντρο. Ύστερα ανέβηκε
τη μαρμάρινη σκάλα και κοίταξε κάτω την πόλη.
Προσεχτικά, ένα ένα, επιστρέφαν τ’ αγάλματα.
Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Πολιτικών Κρατουμένων
ΠΑΡΘΕΝΙ ΛΕΡΟΥ
Νοέμβριος 1967 - Ιανουάριος 1968
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου