Η Βαρύτητα
Τί αδιανόητο!
H γη είναι στρογγυλή,
στο σύμπαν περιστρέφεται
και βλέπουμε ανατολές,
δειλινά και φεγγαροχυσίες.
Πώς δεν γινόμαστε πεφτάστερα και μείς, μετεωρίτες
η άσπρη η φοράδα, το πουλάρι της,
πώς δεν αδειάζει να χυθεί απ’ το πηγάδι μας
νερό ούτε μια στάλα;
Τον νόμο της βαρύτητας δεν τον χωρούσε ο νους μου!
Κι ακόμη να συμβιβαστώ
με τον αέναο θρίαμβό της
τον μονότονο,
η γη βαθιά στο χώμα της
δικούς μου
να τραβάει.
Γιώτα Αργυροπούλου (Κωνσταντίνοι Μεσσηνίας, 2 Αυγούστου 1960 - Αθήνα, 19 Ιουλίου 2018)
Πηγή: περ. Νέο Επίπεδο, τχ. 4, Μάιος 2013 και στη συγκεντρωτική έκδοση: Γιώτα Αργυροπούλου, Ποιήματα και Πεζά 1998-2018, Ενότητα «Στους Αέρηδες», Αθήνα: Μελάνι 2023, σ. 387.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου