Ναπολέων Λαπαθιώτης - Φαντάσματα

 

            επάμεροι· τι δε τις;

            τι δ’ ου τις;

            σκιάς όναρ άνθρωπος

            ΠΙΝΔΑΡΟΣ

 

Τ’ Άγνωστο γύρω και παντού,  –κι ο Νόμος ο Τρανός του!
Κι ενώ δεν είμαστε παρά μορφές αυτού του Αγνώστου,
φαντάσματα, όλοι, και καπνοί, στη δίνη της αβύσσου
(με τ’ όνειρο, φτωχή ψυχή, για μόνη απολαβή σου),

μάταια φαντάσματα, τυφλά, που το σκοτάδι σπέρνει,
που η νύχτα φέρνει, μια στιγμή, κι η νύχτα, πάλι, παίρνει,
χαμένοι, δίχως γυρισμό, μες στον αιώνιο σάλο,
μισούμε κι εχθρευόμαστε,  –και κρίνει ο ένας τον άλλο...

Γράφτηκε στις 24.3.1939

Πηγή: Ναπολέων Λαπαθιώτης, Ποιήματα, Εκδόσεις Ζήτρος.

Αντλήθηκε απ' το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου

Πηγή: Ναπολέων Λαπαθιώτης, Ποιήματα, Εκδόσεις Ζήτρος.