Tο Λησμονημένο μεταφέρει με τα άδεια χέρια το Αλησμόνητο, κι εμάς είναι το Αλησμόνητο που μας μεταφέρει. Με το Λησμονημένο ταΐζουμε το χρόνο, ταΐζουμε το θάνατο, αλλά το Αλησμόνητο είναι ένα δώρο θανάτου σε μας, και τη στιγμή που το δεχόμαστε, είμαστε βέβαια ακόμη εδώ όπου τώρα στεκόμαστε, αλλά συνάμα είμαστε κι εκεί όπου ο κόσμος γκρεμίζεται στο σκοτάδι.
Η διήγηση της υπηρέτριας Τσερλίνε, διήγημα από τους "Αθώους" του Χέρμαν Μπροχ, (Die Schuldlosen, 1950) μτφρ. από τα γερμανικά Ελένη Βαροπούλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου