Αχιλλέας Παράσχος - Ρόδη και Κυπάρισσος

Ολόχαρη τριανταφυλλιά και μαύρο κυπαρίσσι
-Ζωή και χάρος- βρίσκονταν στο ίδιο περιβόλι
Το κυπαρίσσι από καιρό την είχε αγαπήσει,
Μα να το ειπεί εδείλιαζε, γιατ’ ήξερε πως όλοι
Μισούν το δέντρο που κορμιά σκεπάζει πεθαμένα.
Με θλίψη την εκοίταζε από μακριά μεγάλη,
Κ’ έσκυφτε τα μεσάνυχτα μονάχα δειλιασμένα,
Στα χείλη της τα κόκκινα το πράσινο κεφάλι.
Μια νύχτα που η τριανταφυλλιά ανύποπτη εκοιμάτο,
Κ’ έσκυφτε ο κλέφτης του φιλιού στα δροσερά της στήθη,
Μια νυχτερίδα εφώναξε στα φύλλα του από κάτω,
Κ’ εξύπνησε η τριανταφυλλιά κι ο κλέφτης εφοβήθη!
- Βρυκόλακα μεσ’ στα δεντρά και χάρε στα λουλούδια,
Σύρε να βρεις καμμιάς ιτιάς καρδιά να σ’ αγαπήσει,
Κι αρχίστε την αγάπη σας με νεκρικά τραγούδια…
Πεθαίνει το τριαντάφυλλο κοντά στο κυπαρίσσι!
-Τριανταφυλλιά λιγόζωη, απολογήθ’ εκείνο,
Την αρρεβώνα τουρανού μη την καταφρονάτε
Του χάρου δεν είμαι δεντρί, αγγέλου είμαι κρίνο,
Και σκόνη από κάτω μου αθάνατη κοιμάται.
Εγώ το χάρο λειτουργώ και χάρος δεν με παίρνει
Μα εσύ δουλεύεις τη ζωή και τρέμεις μη σ’ αφήσει.
Αύριο θάλθη ο βοριάς, τα φύλλα σου θα σέρνει,
Και φουντωτό και πράσινο θα ζει το κυπαρίσσι!
Ολίγος πέρασε καιρός ήλθ’ ο βοριάς και πάλι
Κ’ έσερνε την τριανταφυλλιά κοντά στο κυπαρίσσι
Κι αυτό θλιμμένο έγειρε το πράσινο κεφάλι,
Τα φύλλα της τα κίτρινα και κρύα να φιλήσει!

Αχιλλέας Παράσχος ( 1838 -1895 )

Πηγή: «Α.ΠΑΡΑΣΧΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΜΟΣ Γ΄

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ – ΑΘΗΝΑ 1881