Ηλίας Λάγιος - Stabat Mater

Ίστατο η μήτηρ, κλαίουσα και ριγούσα
να επισκοπή του Υιού της το μαρτύριο·
τω όντι, φριχτό εμπροστά της το μυστήριο
πλέχουνταν του θανάτου·κι΄ως απούσα
η μάννα ησθάνετο· κι αδύναμη ούσα
το τέκνον να στηρίξη, ένα κριτήριο
αγάπης βάνει: δέεται στον Κύριο ν΄αποθάνη αντ΄αυτού την επιούσα.
Της γέννεται το θέλημα· πεθνήσκει
κι ά συνοδεύουν την ψυχή της ίσκιοι
φωτός· φευγίτσα η μάννα για τον γιό της. 
Μ΄αυτός δεν είναι θάνατος· μεγάλη
εορτή μου μοιάζει· ακούστε ηδέως που ψάλλει
ως προσφέρνεται η ρίζα στον βλαστό της.