ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΟΣ που είμαι, και με τέτοια
καρδιά, πουλί ολοτρέμουλο σ' αρρωστημένα στήθια,
από τους δυνατούς και τους μεστούς του κόσμου
εγώ ειμαι πιο κοντά στο φως και στην αλήθεια.
Γι' αυτό μουγκρίζει μέσα μου βαθιά,
και μ' όλη την αχάμνια μου και μ' όλο το μαράζι,
προς όλους τους μεστούς και δυνατούς του κόσμου
μια καταφρόνεση. Και μου ταιριάζει.
Κωστής Παλαμάς (1859- 1943), Η ασάλευτη ζωή, 1904, 'Απαντα, τομ. Γ´, σελ. 146
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου