Γιάννης Ρίστος-Καθημερινή πάλη

Αρνείται να παραδεχτεί το μαύρο χρώμα·

του κάνει τρύπες γαλάζιες με τα νύχια του ή με στίχους

ή, πιο συχνά, κόκκινες τρύπες με σταγόνες απ’ το αίμα του.

Το μέτωπό του καμπυλώνεται σα θόλος μιας μικρής εκκλησίας

κι όλα είναι κάτασπρα –καθόλου μαύρο στα μανουάλια ή στις εικόνες–

κάτασπρα σαν το διάφανο νερό μες στην παλάμη μιας γυναίκας,

κάτασπρα σαν το φύλλο του χαρτιού που περιμένει το ποίημα

ή το λεπτό προφίλ ενός κρίνου σχεδιασμένο πάνω σ’ ένα χάδι.

               Βουκουρέστι, 18.ΧΙ.59

Από την ποιητική συλλογή: « Ένας πίνακας με μικρές πινελιές» (1959).

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. Θ΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 59.

Αναδημοσίευση από:https://alonakitispoiisis.blogspot.com/2018/01/blog-post_26.html?m=0