Το περπάτημα τη νύχτα στον ύπνο, κάτω από τον σιωπηλό ουρανό, δίπλα σε ένα ποτάμι ήρεμων υδάτων είναι πάντα μυστηριώδες και αφαιρεί τα βάθη της ψυχής μας. Σε αυτές τις στιγμές είμαστε πιο κοντά στην προέλευσή μας, αισθανόμαστε την εγγύτητά μας με τα ζώα και τα φυτά, ξυπνούν αναμνήσεις για μια πρωτόγονη ζωή, όταν δεν είχαν χτιστεί σπίτια και πόλεις και ο περιπλανώμενος άνθρωπος, χωρίς σταθερό έδαφος, μπορούσε να αγαπά και να μισεί το δάσος, το ποτάμι και το βουνό, ο λύκος και το γεράκι όπως τους συνομήλικούς τους, ως φίλοι ή εχθροί.
Χέρμαν Έσσε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου