Θωμάς Κοροβίνης - Σε παντέρημο φάρο

- μνήμη Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου-

Σε παντέρημο φάρο σκαρφαλώνεις να βγεις,

να χορτάσεις ατέλειωτα, αξημέρωτα βράδια,

τις βαθύζωνες θάλασσες, τα βαπόρια τ’ αργά,

μεθυσμένα που πνίγονται στ’ αλμυρά τα σκοτάδια.

Σε λιμάνια μισόφωτα απ’ την κρυψώνα θα δεις

λυσσασμένες χορεύτριες κι αιμοβόρους αλήτες,

θα βρεις άσπιλο έφηβο, βοηθό κι οδηγό,

ίσκιο μες στο λιοπύρι σου, φαναράκι τις νύχτες.

Σε τυφλά παρασόκακα, γλιστερές λεωφόρους,

φλογισμένο λαχάνιασμα και φωνή μαγκωμένη,

χαλασμένο γραμμόφωνο, η ανάσα σου κλαίει,

να’ ταν ψεύτης ο θάνατος, να μην πάμε χαμένοι.

1999

Εντευκτήριο, τχ. 65, Ιούνιος 2004