Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου - Επιτάφιος χωρίς νεκρό

 Τώρα που επιστρέφει η βραδιά και συνοδεύουμε

μες σ’ εκκλησιές και δρόμους το ίδιο σώμα

παραδομένο σε κλωνάρια αμυγδαλιάς, σπάταλa μοιρασμένο

σε μίσχους από φλόγες και κεριά, απάνθρωπα βιασμένο

μέσα σε όχλο αδιάφορο – μέσα μας δυσπιστούμε

γιατί το σώμα ανύπαρχτο, αρνείται να ταφεί

κι αφήνεται σε ομοιώματα ασήμαντα.

Δύσκολος θάνατος