Νίκος Καρούζος - Τέσσερα Ποιήματα

Χωρίς μεσάνυχτα και

δίχως μεσημέρι

στο υπέρτατο μαύρο

της Ειμαρμένης

ακμάζει πάντα προς

τα ύψη ο έρωτας.

3.12.1987

Ο έρωτας είναι πρωινή δροσιά

που σε λίγο στεγνώνει

κι απομένει μουσική δυστυχία

στα πέρατα.

Ο έρωτας είναι μέσα στη μνήμη

μα η αγάπη όχι.

Σκοπεύουμε λοιπόν αθανασία.

9.09.1985

Μοναχική ώρα

Πλησίασε εδώ στη φωτεινή γωνία του ονείρου

και συλλογίσου πόσον αγαπάς.

Στην άκρη του γκρεμού σε πρόλαβε ο έρωτας

με μαύρη ομορφιά, κόκκινο πάθος.

Νύχτα και μέρα τήκεσαι,

οι λέξεις τίποτα δεν εκφράζουν.

Ώστε μην παιδεύεις το ουράνιο αίσθημα,

μονάχα θαύμαζε και συ

το τριανταφυλλί σου κάλλος.

Ίσως είν' ο Παράδεισος μελαχρινό τοπίο.

Νίκος Καρούζος, Οιδίπους τυραννούμενος και άλλα ποιήματα, Ίκαρος, Αθήνα 2014

....................................................................................................................................

Η αγάπη

Η αγάπη δεν υπάρχει στο σώμα

δεν είναι καν το περιστέρι όταν χιονίζει ευτυχία

δεν τη βλέπω στο γενετήσιο μάκρος

Η έλαφος των άστρων