Δημήτρης Αρμάος - Ποιήματα

β' Γράφημα [Περιστατικά]

Απ' τους 300 Λακεδαίμονες ως τους 300 κατσαπλιάδες
Νενέκοι με το χέρι αρπάγη κλαύσατε Έλληνες τα ομμάτια
χαμηλώστε!

------

Καμπύλη

Fall of memory halt of concentration

Εύκολα δρασκελάει πενήντα χρόνια και το λέγει

« Σ' αυτό το ασύνορο όρος το δεμάτι με τα κόκαλα είμ' εγώ

» Και διεκδικώ το σεβασμό σας.

------

Όμως

Για τέτοια δα στιχάκια χάνω μεροκάματα καλά και προοπτική

Ό,τι οι λεχρίτες καταφέρνουν και στον ύπνο τους;

Πως περισπάται ο νους μου έτσι έξω απ' το άμεσο!

Συλλάβετε με!

Αμέσως!

Η φιλική συμβουλή

ΝΑΙ ναι να κάμετε κι ένα παιδάκι ακόμα

Να μάθει και σαξόφωνο

Πού 'ναι ο κρυφός κι αγιάτρευτος καημός όλου του κόσμου

Μήδε το κανονάκι μήδε η άρπα σαν αυτό

Μεγάλο απόκτημα α ρ ε τ ή

Πού λιγοστοί κατέχουν μύριοι την ποθούν

Κυλά η ζωή με την απόμακρη σαγήνη του

Αεροβατούν μ' αυτό στα βάθη της ψυχής τους

Μ' αυτό στο νου πλαγιάζουν και σηκώνονται

Τα δισεκατομμύρια του πλανήτη

Πόσοι και πόσοι μόνο δεν αυτοκτόνησαν πού δε μάθανε

Αναρωτιέμαι εγώ πώς ζω ακόμα.

Τα ημίαιμα

Ο κόσμος τους χρωστάει και τ' ακουμπάει Από γενέσεως του έως συντέλειας Και οι μπάσταρδοι δεν είδα να κουράζονται στιγμή Δεν το χορταίνουνε το φως του προβολέα Μόλις ανάβει ξεβιδώνονται

Οι κλαψοπαναγιές

Το αίτημά της δεν υποστηρίχθηκε ποτέ

Από συλλογικότητες του νεώτερου κόσμου

Τι δικαιοσύνη ν' αποδώσει ο τσαλαπατημένος άλλωστε

Ή ο που επέστραφη σώος από ανεμοστρόβιλο;

Όλος ο νέος κόσμος ήταν μοναξιά ατραγούδιστη.

Δημήτρης Αρμάος, Τέλος της Φιλοσοφίας