Οι λεγεώνες διάβηκαν σε θριαμβική πομπή
Βωδάμαξες ιππάρια τροπαιοφόροι αγγέλοι
Στην παγωνιά του Μορφωκόν οι δρόμοι είναι αδειανοί
Ήλιος φαφούτης ξεμυτάει πάνω απ΄την Προβηγκία
Μαντάτο στέλνει στα παιδιά κι ένα κρύο φιλί
Θα σου σφυρίξω στα κλεφτά στην πρώτη ευκαιρία
Οι τσιριμόνιες πως περνούν στου ρήγα τη βουλή
Παραμιλάνε οι Φρυκτωροί με τα γυμνά τους ξίφη
Κι οι δούλοι πια στον κύρη τους δεν κράζουν Ωσαννά
Στο ικρίωμα που θα σε παν οδύρονται τα στίφη
Τέτοιο κακό για ένα ληστή δε γίνηκε ξανά
Το Ιωβηλαίο αρχινάει τελειώνει ο βραχνάς
Ψευτιές κι αλήθειες πνίγονται σ’ ένα συχωροχάρτι
Ποιος ήταν η Φάλαινα και ποιος ο Ιωνάς
Φρανσουά Βιγιόν πικραδελφέ κανείς δε θα το μάθει
Άλκης Αλκαίος ( 1949 -2012 )
Πηγή: «Εμπάργκο» - Εκδόσεις: « ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΕΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ» - 1983
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου