Χάροντα: εγώ θα είμαι ένα σκάνδαλο στη βάρκα σου.
Όταν όλες οι σκιές θα προσεύχονται, θα οδύρονται ή
θα κλαίνε, υπό το βλέμμα του δυσοίωνου πατριάρχη
και χαμηλόφωνα θα εκλιπαρούν δειλές, θλιμμένες,
εγώ θα διασχίζω το ποτάμι τραγουδώντας μες στη βάρκα
σαν κορυδαλλός, φορώντας το πιο δυνατό άρωμά μου,
και θ’ ακτινοβολώ στα κύματα, στο σκοτεινό του ρέμα
σαν μια γαλάζια λάμπα που φέγγει στο ταξίδι.
Παρ’ ότι δεν θα θέλεις, παρά τα ολέθρια νεύματα
που θα μου κάνουνε τα μάτια σου, καθηγητές του τρόμου,
Χάροντα, εγώ στη βάρκα σου θα είμαι ένα σκάνδαλο.
Και αποσωσμένη από κούραση, από σκιά και κρύο,
όταν θελήσεις να με αφήσεις, στου ποταμού την όχθη,
θα με σηκώσεις αγκαλιά σαν λάφυρο βανδάλου.
*Από τη Γενική Ανθολογία Σύγχρονης Λατινοαμερικάνικης Ποίησης 1892-1975, εκδόσεις Εκάτη, 2011. Μετάφραση: Ρήγας Καππάτος.
Πηγή: https://tokoskino.me/2024/08/14/juana-fernandez-de-ibarbourou-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%83%ce%b1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου