Κανείς δεν τον ήθελε για πολύ,
παρ’ όλο που ήταν ένα όμορφο αγόρι με ξανθά μαλλιά
και τεράστια γαλάζια μάτια σαν βαθιές λίμνες.
Έκανε τους ανθρώπους να μην αισθάνονται άνετα.
Υπήρχε πάνω του μια νωθρή ζωώδης ηρεμία.
Άνοιγε το στόμα του μονάχα για να απαντήσει σε μιαν ερώτηση
ή για να εκφράσει μιαν ανάγκη.
Η σιωπή του έμοιαζε να κρύβει μια απειλή ή μια επίκριση.
Κι αυτό δεν άρεσε στους ανθρώπους
......................................................................................................................................................................
Τα τελευταία του λόγια, χαραγμένα στο ημερολόγιό του, στις 30 Ιουλίου του 1997, δύο μέρες πριν πεθάνει
“Τίποτα. Μήτε αρκετή σοφία, εμπειρία – τίποτα. Μήτε Άγιο Δισκοπότηρο, μήτε Ύστατο Σατόρι, καμία τελική λύση. Μονάχα σύγκρουση. Το μόνο που μπορεί ν’ ανακουφίσει τη σύγκρουση είναι η Αγάπη. Η Αγάπη. Τι να ‘ναι; Το πιο φυσικό παυσίπονο. Αυτό είναι. Η ΑΓΑΠΗ”
Γουίλιαμ Σ. Μπάροουζ ( 5 Φεβρουαρίου 1914 – 2 Αυγούστου 1997)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου