Νικηφόρος Βρεττάκος - Το εργαστήρι

Δέν ξέρω ἀπό ποῦ

ἔρχονται τά ποιήματα

πού σάν περιστέρια

τό ἕνα τους πίσω ἁπό τ’ ἄλλο

φτερουγίζουνε ἀπό μέσα μου.

Δέν ξέρω ἀπό ποῦ

ἔρχονται τά μηνύματα.

(Ὑπάρχει ἕνας τόπος 

μέσα μου, ὅπου

γυρίζουν ἱμάντες 

σαλεύουνε ἔμβολα,

γίνονται πράγματα.

Δέν ξέρω ἀκριβῶς).

Ἡ ἀγάπη κι ὁ πόνος 

λειτουργοῦν ἀκατάπαυτα.

[Από το "ΧΟΡΩΔΙΑ", 1988]