Κώστας Μόντης- Ποιήματα

Είναι πάντα φρονιμότερο να σηκώνουμε εμείς τις κουρτίνες πριν τις σηκώσουν οι άνεμοι!

Τι είν’ αυτό το «αιωνία η μνήμη»,

ποιος σάς το ζήτησε;

Αφήστε τον άνθρωπο να ξεχαστεί!

Περίεργο πράγμα η καρδιά.

Όσο τη σπαταλάς τόσο περισσότερη έχεις.

Πόση πτώση άραγε μας μένει ως την κορφή;

Κι ένα μνημείο στον Ακούσιο Στρατιώτη, κύριοι,

ένα μνημείο στο στρατιώτη που ακούσια πολέμησε,

που ακούσια σκότωσε,

που ακούσια σκοτώθηκε.

Ποιο “κράτος”, κύριοι, ποιο “κράτος”;

Σ’ αλλεπάλληλους σωρούς “κρατών” πατάμε.

Δεν καταλαβαίνετε πως με τεχνητά μέσα

κρατάμε την Ιστορία στη ζωή;

Ανθολόγηση από τις «Στιγμές» 1958-1975. Κέδρος, 1978. 8

[....]

Μην εφησυχάζετε στα τυπικά γραμμάτια,

 λογαριάστε τις σιωπηρές σας υπογραφές, 

αναλογιστείτε τις σιωπηρές συγκατανεύσεις. 

Το δικό μας τρένο ήταν που έφευγε 

και θαρρούσαμε πως ήταν τ’ άλλο

Περίεργο πράγμα η καρδιά.

Όσο τη σπαταλάς τόσο περισσότερη έχεις.

Δεν σηκώνονται αυτά απ’ το πάτωμα, 

αυτά πρέπει να γονατίσεις για να τα διαβάσεις.

Δεν βλέπετε τον ήλιο που κοκκινίζει όταν έρχεται,

δεν τον βλέπετε που κοκκινίζει όταν φεύγει;

Τι άλλη απόδειξη θέλετε;

Κατορθώσαμε να ξεφύγουμε 

μα το λουρί είν’ ακόμα δεμένο στο λαιμό μας 

και το σέρνουμε στους δρόμους.

Το παρελθόν σας, ρυτίδες μου, παρακαλώ, 

Μια - μια με τη σειρά  το παρελθόν σας!

Στις δύσκολές σου στιγμές 

δώσε πέντε στροφές γύρω από τον εαυτό σου, 

στις πιο δύσκολες δέκα.

« Έχω κάτι να πώ στη θάλασσα .

Πάρτε με κοντά της το πρωί πού’ναι μονάχη.»

Χωρίς τρικυμία δεν ανεβαίνει ο ορίζοντας στον ουρανό, 

χωρίς τρικυμία δεν κάνει ο ουρανός βουτιές στη θάλασσα.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Πόσο ομορφαίνετε όσο απομακρυνόσαστε,

Πόσο απομακρυνόσαστε όσο ομορφαίνετε.

ΠΕΡΙ ΣΤΙΧΩΝ

Κάποτε δεν κατεβαίνουν από τον τίτλο στο κείμενο,

κάποτε δεν ανεβαίνουν στον τίτλο.

Αφήστε τι λέμε. Να δείτε τι εύκολα που αναπροσαρμοζόμαστε,

να δείτε τι εύκολα που περικόπτουμε τα όνειρά μας.

Η μεγαλύτερή μας ανακάλυψη 

είν’ οι σελίδες που γυρίζουν.

Δεν κατανοήσαμε τι ήταν οι αναδιπλασιασμοί 

στους παθητικούς παρακειμένους

και τους καταργήσαμε «ελαφρά τη καρδία»

Πόσο εύκολα ανεβαίνουν στους τοίχους οι φωτογραφίες, 

πόσο εύκολα κατεβαίνουν!

Πέστε μας από τώρα ίσα και καθαρά 

τι έχουμε να πληρώσουμε, 

δώστε μας  το λογαριασμό.

Από τις Στιγμές (1958-1975) Κέδρος 1978 (Επιμέλεια  Γ.Π.Σαββίδη)

ΠΡΟΣ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟ 1975

Δεν σας ετοιμάσαμε φέτος περισσότερη άνοιξη, 

δεν μπορέσαμε, δυστυχώς, να σας ετοιμάσουμε φέτος περισσότερη άνοιξη, 

αυτή είν’ όλη - όλη που είχαμε.

Ο κίνδυνος δεν είν’ η μοναξιά,

ο κίνδυνος είναι να μη συνηθίσεις στη μοναξιά.

***

Υπομονή. Λίγη ακόμα κωπηλασία και τελειώνουμε,

λίγη ακόμα κωπηλασία και βουλιάζουμε.

****

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Ξέρετε τι σημαίνει

να μην έχει κοιμηθή ποτέ της;

****

Η καρδιά δεν μας δόθηκε για να την κρατάμε μη βρέξει και μη στάξει στο κλουβί. Προμήθευέ μας αγάπη, Κύριε προμήθευέ μας διαρκώς αγάπη, Κύριε μη διακόπτεις.