Οι άνθρωποι που πολύ αγάπησα κοχύλια έγιναν
βότσαλα κι ουρανός.
Οι άνθρωποι που πολύ αγάπησα κι έφυγαν
όταν μεγαλώνει το φεγγάρι ένα τραγούδι μου λένε
κι ένα νανούρισμα
κι όταν φυσάει εκείνος ο άγριος νοτιάς
μου κρατούν το χέρι
μη φοβάσαι μου λένε, μη φοβάσαι
εμείς είμαστε εδώ.
Φοίβη Νιωτάκη
βότσαλα κι ουρανός.
Οι άνθρωποι που πολύ αγάπησα κι έφυγαν
όταν μεγαλώνει το φεγγάρι ένα τραγούδι μου λένε
κι ένα νανούρισμα
κι όταν φυσάει εκείνος ο άγριος νοτιάς
μου κρατούν το χέρι
μη φοβάσαι μου λένε, μη φοβάσαι
εμείς είμαστε εδώ.
Φοίβη Νιωτάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου