Όμορφο πού ’ναι να σε συλλογιέμαι
μέσα απ’ τους θορύβους του θανάτου και της νίκης
Να συλλογιέμαι εσένανε μέσα απ’ τη φυλακή
Κι έχοντας περασμένα τα σαράντα
Τι όμορφο πού ’ναι να σε συλλογιέμαι.
Να το ’να χέρι σου σ’ ένα ύφασμα γαλάζιο ξεχασμένο
Και να μες στα μαλλιά σου
Η ραθυμιά η περήφανη της Ιστανμπούλ της γης μου
Όμορφο πού ’ναι να σε συλλογιέμαι
Να γράφω όλο για σένα
Να σε κοιτάζω πλαγιασμένος έτσι ανάσκελα
Μες στο κελί μου
Μια λέξη που ’χες πει την τάδε μέρα
Στο τάδε μέρος, όχι η λέξη η ίδια
Μα αυτός ο τρόπος που είχε, μέσα της να κλείνει όλο τον κόσμο
Όμορφο που ’ναι να σε συλλογιέμαι
Για σένα θα σκαλίσω ακόμη τόσα πράγματα
Θα φτιάξω ένα μικρό κουτί, ένα δαχτυλίδι
θα υφάνω τρεις οργιές μετάξι
Και ξαφνικά
Πετιέμαι ορθός
Τρέχοντας να χουφτώσω του παραθυριού τα κάγκελα
Και να φωνάξω στον γαλάζιο ουρανό της λευτεριάς
Όλα μου τα τραγούδια πού ’γραψα για σένα.
Nazim Hikmet
Μετάφραση: Γιάννης Ρίτσος
μέσα απ’ τους θορύβους του θανάτου και της νίκης
Να συλλογιέμαι εσένανε μέσα απ’ τη φυλακή
Κι έχοντας περασμένα τα σαράντα
Τι όμορφο πού ’ναι να σε συλλογιέμαι.
Να το ’να χέρι σου σ’ ένα ύφασμα γαλάζιο ξεχασμένο
Και να μες στα μαλλιά σου
Η ραθυμιά η περήφανη της Ιστανμπούλ της γης μου
Όμορφο πού ’ναι να σε συλλογιέμαι
Να γράφω όλο για σένα
Να σε κοιτάζω πλαγιασμένος έτσι ανάσκελα
Μες στο κελί μου
Μια λέξη που ’χες πει την τάδε μέρα
Στο τάδε μέρος, όχι η λέξη η ίδια
Μα αυτός ο τρόπος που είχε, μέσα της να κλείνει όλο τον κόσμο
Όμορφο που ’ναι να σε συλλογιέμαι
Για σένα θα σκαλίσω ακόμη τόσα πράγματα
Θα φτιάξω ένα μικρό κουτί, ένα δαχτυλίδι
θα υφάνω τρεις οργιές μετάξι
Και ξαφνικά
Πετιέμαι ορθός
Τρέχοντας να χουφτώσω του παραθυριού τα κάγκελα
Και να φωνάξω στον γαλάζιο ουρανό της λευτεριάς
Όλα μου τα τραγούδια πού ’γραψα για σένα.
Nazim Hikmet
Μετάφραση: Γιάννης Ρίτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου