«Μπορώ να πάρω οποιονδήποτε άδειο χώρο και να τον ονομάσω γυμνή σκηνή. Ένας άνθρωπος διασχίζει αυτόν τον άδειο χώρο, και κάποιος άλλος τον παρακολουθεί: κι αυτά είναι όσα χρειάζονται για να υπάρξει θέατρο».
«Η τέχνη είναι μια ανέμη, που γυρίζει γύρω από ένα ακίνητο κέντρο, το οποίο δεν μπορούμε ούτε να το συλλάβουμε, ούτε να ορίσουμε».
«Υπάρχουν φορές σε μια παράσταση που νιώθουμε πως όλους μας έχει αγγίξει η ίδια στιγμή. Φτάνουμε στο θέατρο, σαν εκατοντάδες κεφάλια, με εκατοντάδες διαφορετικές αναζητήσεις. Φτάνουμε από τον δρόμο -αυτήν την πολύβουη κατάσταση χάους του κόσμου- και τώρα, σε ένα σύντομο διάστημα μέσα στον χρόνο, μέσα από τη δουλειά μιας μικρής ομάδας ηθοποιών ενός έργου, φτάνουμε σε ένα σημείο όπου όλοι μαζί νιώθουμε μια στιγμή αλήθειας».
«Το θέατρο δεν πρέπει να είναι ανιαρό. Δεν πρέπει να είναι συμβατικό. Πρέπει να είναι απρόβλεπτο. Το θέατρο μας οδηγεί στην αλήθεια μέσα από την έκπληξη, μέσα από τη συγκίνηση, μέσα από το παιχνίδι, μέσα από τη χαρά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου