Alberto Vanasco - Ραψωδία

 Όταν λέω γυναίκα θέλω να πω τα μάτια σου

όταν λέω ο έρωτας θέλω να πω η φωνή σου

όταν λέω άπειρο θέλω να πω μια μέρα

και όταν λέω το παρελθόν λέω όλους τους γιαλούς

που ήμασταν μαζί

και αν πω το μέλλον μιλάω για την παρουσία σου που

πολλαπλασιάζεται επί τα πράγματα σαν πυρκαγιά

κι αν πω σιωπή θέλω να πω αντίο

όταν λέω τις νύχτες θέλω να πω το κορμί σου

όταν λέω λέω θέλω να πω αγγίζω χιμάω

εμμένω

όταν λέω σφάζω θέλω να πω τις κραυγές σου

τους τιγρίσιους οργασμούς σου περιφερόμενος τις νύχτες

και αν πω χρήμα λέω τα χρέη μου και τα χρέη σου

και αν πω λογική λέω την τρέλα σου και τη δική μου

και αν πω να είμαστε ζωντανοί θέλω να πω πεθαίνω

και όταν λέω τώρα λέω χρόνος

και όταν λέω χρόνος λέω πάντα

και όταν λέω πόνος θέλω να μιλήσω για τα πάντα

για όλα όσα μισούμε μαζί

και όταν λέω μίσος θέλω να πω αγαπάω

και όταν λέω θάνατος θέλω να τον πω όλον

όταν λέω τ’ όνομά σου θέλω να πω τ’ όνομά σου

και όταν λέω ζωή θέλω να πω την αγάπη σου τον έρωτά σου.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.