V
Σας γράφω από την άκρη του κόσμου. Πρέπει να το ξέρετε. Συχνά τα δέντρα τρέμουν. Μαζεύουμε τα φύλλα. Έχουν ένα αφάνταστο πλήθος νεύρα. Αλλά τι μ' αυτό; Τίποτε πια δεν υπάρχει ανάμεσα στα φύλλα και στο δέντρο, και σκορπιζόμαστε στεναχωρεμένες.
'Αραγε δε θα μπορούσε να εξακολουθήσει η ζωή επί-γης χωρίς αγέρα; Ή μήπως όλα πρέπει να τρέμουν, ολοένα, ολοένα.
Υπάρχουν ακόμη υπόγειοι κλονισμοί, και, μέσα στο σπίτι, θα 'λεγες θυμοί που έρχουνται να σε συναπαντήσουν ή όντα αυστηρά που θα 'θελαν να σου αποσπάσουν εξομολογήσεις.
Δε βλέπεις τίποτε, παρά μόνο όσα έχουν τόσο λίγη σημασία να τα ιδείς. Τίποτε και όμως τρέμεις. Γιατί;
Henri Michaux
Μετάφραση: Γιώργος Σεφέρης
από την ανθολογία Ξένη Ποίηση του 20ού αιώνα
Εκδ. Λωτός, 2000
Αναδημοσίευση από:https://allilografia.blogspot.com/2011/05/blog-post_15.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου