Το παιδί – θαύμα εξάντλησε τα καύσιμά του σε φιλόδοξες πτήσεις
Δίχως εφεδρείες δίχως καβάντζες.
Την κοιτά κατάματα.
Κι όσο βάθος σκοτεινό δεν πόθησε στα πετάγματά του
Το βλέπει τώρα και θριαμβολογεί για τη νίκη του.
Κουτσό θαύμα το παιδί – τραύμα αιμάσσον
Ραντίζει τον καμβά του Pollock
Μνημειώνεται στ’ οργανωμένο χάος των χρωμάτων.
Κανείς δεν έχασε απ’ τις θαυματουργές εικόνες.
Και το παιδί – τραύμα έγινε θαύμα
Στον πίνακα του μέγα-αφηρημένου.
Πηγή: https://exitirion.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου