Paul Celan - Στρέττο

Μεταφερμένος στον
περίβολο
με το αψευδές σημάδι:

χόρτο, απογεγραμμένο. Οι πέτρες, λευκές,
με τις σκιές των καλαμιών:
Μη διαβάζεις πια – κοίταζε!
Μην κοιτάζεις πια – προχώρα!

Προχώρα, η ώρα σου
δεν έχει αδελφές, είσαι –
είσαι στο σπίτι. Ένας τροχός, αργά,
κυλά από μόνο του, οι ακτίνες
αναρριχώνται,
αναρριχώνται πάνω σε μελανό πεδίο, η νύχτα
δεν έχει ανάγκη από αστέρια, πουθενά
δεν ρωτά για σένα.

Paul Celan - Στρέττο. Peter Szondi: Μέσα από στενό πέρασμα - Υπερίων, 1996

Μετάφαση: Θεόδωρος Άδραστος