Πλούσια στη σάλα χύνεται των φώτων η πλημμύρα
κι ο κόσμος γύρω σιγανά βουίζει σα μελίσσι.
Μια πάχνη σταχτογάλανη κάνουν καπνοί και μύρα
κ' ένα βιολί τις νότες του γοργοσκορπάει σα βρύση.
Κ' εγώ ανεβαίνω. Πού με τι; Δεν ξέρω· ολόγυρά μου
ξεχύνονται ύμνοι της Ζωής και θρήνοι του Θανάτου.
και τρέμω μήπως άξαφνα κοπούνε τα φτερά μου
κι απ' τους γαλάζιους κόσμους μου πέσω συντρίμμια κάτου.
Πηγή: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid032agiH84r9qoM52jFTADxsucFS1ftHzLybeR4egBdpZ5WkkkmCGT1GzsVFmrdpC57l&id=61552483034898
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου