αναγνώστης του Μαξ Τ.
Εμπρός μου έχω ένα λευκό φύλλο χαρτί.
Το απολύτως άγραφο.
Το καθαρό κενό.
Η μόνη που πράγματι έχω
Η λευκή σελίδα.
Κάθομαι και τη διαβάζω.
(Κι η στίξη τέλεια
όλο πιο τέλεια και πυκνή
πόσο πυκνή του κενού η στίξη...)
Πηγή: Σημεία του εξαφανιζόμενου τρίτου - Ποιήματα 1973-1993, Νεφέλη 1993.
Αναδημοσίευση απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου