Να πεθάνεις — αυτό είναι κάτι
που δεν μπορείς να το κάνεις σε μια γάτα.
Γιατί τι μπορεί να κάνει μια γάτα
μέσα σ' ένα άδειο διαμέρισμα;
Να σκαρφαλώνει στους τοίχους;
Να τρίβεται πάνω στα έπιπλα;
Τίποτα δεν έχει αλλάξει εδώ
κι όμως τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Τίποτα δεν έχει μετακινηθεί
κι όμως υπάρχει τόσος άδειος χώρος.
Και το βράδυ όλα τα φώτα μένουν σβηστά.
Βήματα ακούγονται στα σκαλοπάτια,
όμως δεν είναι εκείνα που γνωρίζει.
Και το χέρι που αφήνει το ψάρι στο πιατάκι
έχει αλλάξει κι αυτό.
Κάτι εδώ δεν ξεκινάει
την ώρα που θα έπρεπε να ξεκινάει.
Κάτι εδώ δεν γίνεται
όπως θα έπρεπε να γίνεται.
Κάποιος ήταν πάντα εδώ, πάντα,
κι ύστερα ξαφνικά εξαφανίστηκε
κι επιμένει πεισματικά να μην εμφανίζεται.
Κάθε ντουλάπι έχει εξεταστεί προσεκτικά.
Κάθε ράφι έχει ερευνηθεί.
Οι ανασκαφές κάτω από το χαλί δεν απέδωσαν τίποτα.
Έως κι εκείνη η απαγόρευση δεν ισχύει πια
κι όλα τα χαρτιά είναι σκόρπια τώρα κάτω στο πάτωμα.
Τι άλλο μένει να κάνει κανείς.
Μόνο να κοιμάται και να περιμένει.
Να περιμένει μέχρι εκείνος να γυρίσει,
να περιμένει μέχρι να ξαναφανεί.
Και τότε θα μάθει το μάθημά του,
τι δεν μπορείς να κάνεις σε μια γάτα.
Θα τον πλησιάσει από το πλάι,
σαν να μη θέλει στ' αλήθεια,
θα σέρνει αργά τα πατουσάκια της,
να δείξει πόσο έχει πληγωθεί,
κι ούτε ένα σάλτο πάνω του ούτε νιαούρισμα, στην αρχή τουλάχιστον.
[Μετάφραση: Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου